اي سرزمينِ زال و رستم! آه، اي ايران!
اي سرزمينِ مردم آگاه! اي ايران!
اي شهرهاي هفتسويت هفتشهرِ عشق
اي جايگاه هشتمين درگاه! اي ايران!
از مشهد و تبريز و شيراز و سپاهانت
تا رشت و كرمان و قمت دلخواه، اي ايران!
از نور روحافزاي گنبدهاي تابانت
روشن شده هر شب چراغ ماه، اي ايران!
آيينه آزادگان كربلا بودي
بيرون نرفتي هرگز از اين راه، اي ايران!
راهت حسيني بود و روحت با خميني بود
اعجاز كردي همچو روحالله، اي ايران!
چشم اميد مسلمين فردا به سوي توست
فرزند زهرا ميرسد از راه، اي ايران!
-----------------------------------------
يك شاعر هندي
اي سرزمينِ مردم آگاه! اي ايران!
اي شهرهاي هفتسويت هفتشهرِ عشق
اي جايگاه هشتمين درگاه! اي ايران!
از مشهد و تبريز و شيراز و سپاهانت
تا رشت و كرمان و قمت دلخواه، اي ايران!
از نور روحافزاي گنبدهاي تابانت
روشن شده هر شب چراغ ماه، اي ايران!
آيينه آزادگان كربلا بودي
بيرون نرفتي هرگز از اين راه، اي ايران!
راهت حسيني بود و روحت با خميني بود
اعجاز كردي همچو روحالله، اي ايران!
چشم اميد مسلمين فردا به سوي توست
فرزند زهرا ميرسد از راه، اي ايران!
-----------------------------------------
يك شاعر هندي